Ede kiest volksdichter

Dat het College van B&W geen natuurlijke verbinding met literatuur heeft, was al bekend uit het moeizame voortraject van de vorige Stadsdichterverkiezing drie jaar geleden. Wethouder Weijland deed daar gisteravond nog een schepje bovenop door - voorafgaand aan het bekendmaken van de winnaar - voor de hele zaal zelfs als Sinterklaasdichter hard door de mand te vallen.
Maar uit de uitslag van deze verkiezing blijkt, nog meer dan in 2012, dat zowel jury als publiek vooral behoefte hebben aan een stadsdichter die kan voordragen. De teksten die voorgedragen worden komen op het tweede plan.

Daarom viel er al in de finale niet meer te kiezen tussen wat (wat smalend) poëzie "uit de studeerkamer" genoemd werd en de poëzie van het podium. In de eindstrijd ging het tussen Arno Setz en Harry Oonk. Gezien het feit dat Arno, zowel in zijn teksten als in zijn voordracht wel erg veel leek op Nico Dijkshoorn, werd Harry Oonk de terechte winnaar van de verkiezing. Proficiat, Harry!

V.l.n.r. Arno Setz, PJRV, Harry Oonk

Uit het openingsgedicht dat scheidend stadsdichter Arjan Keene voordroeg, bleek dat Arjan sinds zijn verkiezing drie jaar geleden meer "literair" is gaan schrijven. Van alle voorgedragen gedichten was zijn gedicht naar mijn mening het beste. Dat lijkt een interessante ontwikkeling, zeker wanneer je hem afzet tegen de neiging van de organisatie om meer te kiezen voor het "volkse" element. Ook de keuze van de muzikale omlijsting droeg bij aan die indruk. Dit jaar geen singer-songwriter zoals drie jaar geleden, maar een, weliswaar verdienstelijke, maar zeker niet virtuoze feestband.

V.l.n.r. Erik Hemelt, Jolinda van Alfen, Arno Setx, PJRV, Harry Oonk

Mij is na twee verkiezingsavonden inmiddels genoegzaam duidelijk geworden dat het pad dat Ede bewandelt en het mijne geen gezamenlijk richtpunt kennen. Om in een zaal en voor grotere groepen succes te oogsten met je voordracht, zul je je teksten daarop moeten aanpassen. Voor mij is op dit punt de uiterste grens wel bereikt. Uiteindelijk ben ik een dichter die in ieder geval gelezen wil worden. Dat ik daardoor minder zal worden gehoord, neem ik dan op de koop toe.
Dat gezegd hebbend, kan dit alleen betekenen dat dit de laatste keer was dat ik mij kandidaat stelde voor het stadsdichterschap. Er zal aan mij geen volksdichter verloren gaan. Dit geldt overigens ook voor andere Edese dichters en zeker niet de minste: Henk Knol, Hilbrand Rozema en Mart van der Hiele hebben zich nog nooit kandidaat gesteld. Ik bevind mij dus in goed gezelschap. 

[met dank aan Teunis Bunt voor de foto's]